Narodno vijeće za Bosnu i Hercegovinu počelo je krajem 1918. rad u veoma složenim prilikama. Pokrajine su bile ekonomski iscrpljene višegodišnjim ratom, a dijelovi austrougarskih jedinica koje su se povlačile sa fronta pretvarale su se u opasne naoružane bande. Bosanskohercegovačko selo bilo je u stanju vrenja, a begovska imanja opljačkana su ili popaljena u mnogim dijelovima zemlje. Kako Narodna garda nije bila u stanju da obezbjedi red i mir, ta uloga je povje‐ rena srpskoj vojsci koja je početkom novembra 1918. ušla u Bosnu i Hercegovinu. Svjedočanstva ukazuju da je dočekivana sa oduševljenjem i velikim optimizmom svih građana bez ob‐ zira na njihovu nacionalnu ili vjersku pripadnost. Nestr‐ pljiva zbog odugovlačenja vlade u Sarajevu, većina bosansko‐ hercegovačkih srezova proglasila je krajem novembra 1918. neposredno sjedinjenje sa Srbijom. Najodlučnije istupanje u tom pitanju manifestovalo se u Banjoj Luci.