U radu je prikazana delatnost i rad ađutantske službe vladara Kraljevine Srbije od 1882. do 1918. godine. Služba na dvoru dobija svoj konačan oblik nakon proglasa Srbije za kraljevinu 1882. godine, sa podelom na vojni i civilni kabinet. Posle Majskog prevrata 1903. godine i dolaska na vlast kralja Petra I Karađorđevića prvi kraljev ađutant postaje jedan od vođa zaverenika pukovnik Damjan Popović. U vreme Oslobodilačkih ratova od 1912. do 1918. godine ađutanti su odlazili u operativne jedinice srpske vojske, a vladar je preuzimao ulogu Vrhovnog komandanta. Najznačajniji izvori za pisanje ovog rada bili su fond Dvorska kancelarija Arhiva Srbije, kao brojna memoarska građa. Na prvom mestu treba spoemnuti memoare kraljevih ađutanata Petra Živkovića, Pante Draškića i Dragomira Nikolajevića. A naročitu vrednost ima Dnevnik kraljevog ađutanta iz 1901. godine, koji je pre svoje tragične smrti 1903. napisao general Lazar Petrović.